مقایسه اثربخشی روایت‌درمانی و درمان هیجان‌محور بر انسجام خانوادگی همسران جانباز؛ مطالعه موردی شهرستان خرم‌آباد

اهداف: با وجود گذشت سال‌ها از اتمام جنگ، جانبازان هنوز با مشکلات جسمی و روانی زیادی روبه‌رو هستند که این امر می‌تواند به‌طور جدی بر بهزیستی همسران و به‌تبع آن عملکرد خانواده تاثیرگذار باشد. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی روایت‌درمانی و درمان هیجان‌محور بر انسجام خانوادگی همسران جانباز شهرستان خرم‌آباد بود. مواد و روش‌ها: پژوهش نیمه‌آزمایشی حاضر با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل و پیگیری سه‌ماهه در جامعه همسران جانبازان شهرستان خرم‌آباد در سال 1396 اجرا شد که 60 نفر با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و  یک گروه کنترل (هر گروه 20 نفر) تقسیم شدند. گروه آزمایش اول، 10 جلسه 120دقیقه‌ای، تحت روایت‌درمانی و گروه آزمایش دوم، نیز 10 جلسه 120دقیقه‌ای، تحت درمان هیجان‌محور قرار گرفتند و گروه گواه در لیست انتظار قرار داده شد. پرسش‌نامه انسجام خانواده سامانی به‌عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS 20، از طریق آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شدند. یافته‌ها: در مرحله پس‌آزمون و پیگیری میانگین نمرات انسجام خانواده در گروه روایت‌درمانی و درمان هیجان‌محور در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنی‌داری داشت (0.001p<) و هر دو روش درمانی دارای اثربخشی یکسانی بودند (0.05p>). نتیجه‌گیری: روایت‌درمانی و درمان هیجان‌محور بر بهبود انسجام خانواده همسران جانبازان موثر است.